Με βαθιά συγκίνηση αποχαιρετούμε τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο, έναν χαρισματικό ηγέτη και φωτεινό φάρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Γεννημένος το 1929 στον Πειραιά, ο κατά κόσμον Αναστάσιος Γιαννουλάτος αφιέρωσε τη ζωή του στη διακονία του Θεού, της Εκκλησίας και του ανθρώπου.
Με σπάνια παιδεία και ευρύτατη μόρφωση, σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Θρησκειολογία, την Ιεραποστολική και την Εθνολογία σε φημισμένα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Ως καθηγητής της Ιστορίας των Θρησκευμάτων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συνέβαλε σημαντικά στη μελέτη και κατανόηση των θρησκευτικών παραδόσεων.
Η ιεραποστολική του δράση υπήρξε αξιοσημείωτη, με κορυφαίο σταθμό το έργο του στην Αφρική, όπου ανέπτυξε ένα πρότυπο εκκλησιαστικό και κοινωνικό έργο. Όμως, το μεγαλύτερο έργο της ζωής του ήταν η ανασύσταση της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας μετά την πτώση του αθεϊστικού καθεστώτος. Από το μηδέν, με θεόπνευστο όραμα και ακάματη εργασία, ανοικοδόμησε ναούς, διαφύλαξε τα ιερά λείψανα και τη διδασκαλία Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, χειροτόνησε νέο κλήρο και έθεσε τις βάσεις για μια ζωντανή Εκκλησία με λατρευτική, εκπαιδευτική και κοινωνική δράση.
Ως Αρχιεπίσκοπος, εργάστηκε αδιάκοπα για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών των βαλκανικών χωρών ιδιαίτερα μέσα σε περιόδους έντονης πολεμικής ατμόσφαιρας και μεγάλων πολιτισμικών και πολιτικών διαφορών.
Εργάστηκε για την προώθηση του διαλόγου και την προστασία των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στην Αλβανία. Η πραότητά του, η ταπεινότητα και η βαθιά πνευματικότητα που τον διέκριναν, τον κατέστησαν πηγή έμπνευσης για όλους.
Ο Αναστάσιος υπήρξε μια σπάνια μορφή που συνδύαζε πνευματικότητα, σοφία και προσφορά. Το έργο και η μνήμη του θα παραμείνουν ζωντανά. Αιωνία του η μνήμη!