Αντιαρματικά ρουκετοβόλα RPG, αντιαεροπορικοί πύραυλοι Stinger, τυφέκια Καλάσνικοφ, αντιαεροπορικά βλήματα 155 χιλιοστών, περίπου 7 εκατ. σφαίρες 7,62 χιλιοστών (συμπεριλαμβανομένων για τυφέκια Καλάσνικοφ), ρουκέτες τύπου RM70 φέρονται να αποτελούν τον βασικό όγκο του πολεμικού υλικού που η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει στην Ουκρανία το χρονικό διάστημα από τα τέλη Φεβρουαρίου έως και τα τέλη Απριλίου.
Πρόκειται για υλικό που είχε κατασχεθεί στο παρελθόν, αλλά κυρίως για αποθέματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, όπως αναγκάστηκε να παραδεχτεί την προηγούμενη εβδομάδα ο αρμόδιος υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος κι αφού προηγουμένως η αποκάλυψη της είδησης είχε έρθει από τις ΗΠΑ και τον Αμερικανό ομόλογό του.
Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Παναγιωτόπουλος δεν είχε αναφερθεί αναλυτικά στο τι ακριβώς στείλαμε στην Ουκρανία, αντιθέτως μάλιστα, το προηγούμενο διάστημα στη Βουλή διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους πως δεν πρόκειται να στείλουμε παραπάνω υλικό στην εμπόλεμη ζώνη. Οταν η περαιτέρω εμπλοκή μας έγινε γνωστή από τον Αμερικανό ομόλογό του, πιάστηκε ψευδόμενος παραδεχόμενος τελικά πως «το αμυντικό υλικό χορηγείται από τα αποθέματα που διαθέτει η χώρα και δεν αποδυναμώνει ούτε κατ’ ελάχιστον την αμυντική δυνατότητά της».
Αν ωστόσο ισχύουν οι πληροφορίες που δημοσιεύουμε σήμερα αναφορικά με το επίμαχο υλικό, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως τα παρουσιάζει ο κ. Παναγιωτόπουλος. Κι αυτό γιατί τόσο οι ρουκέτες όσο και οι πύραυλοι αλλά και οι σφαίρες αποτελούν επιχειρησιακά αναγκαίο υλικό, το οποίο υπολογίζεται από τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις σε αντίστοιχες «ημέρες αγώνα». Με λίγα λόγια, κάθε όπλο που διαθέτουμε έχει αντίστοιχα πολεμοφόδια που υπολογίζονται σε «ημέρες αγώνα». Οταν αφαιρείται υλικό και πολεμοφόδια αντίστοιχα μειώνονται οι μέρες αυτές.
Οι ίδιες πληροφορίες της «Εφ.Συν.» αναφέρουν ότι η μεταφορά του επίμαχου υλικού έγινε με 21 πτήσεις αεροσκαφών C 130, στις οποίες συμμετείχαν ελληνικά, καναδικά και νεοζηλανδικά αεροπλάνα. Το κόστος του υλικού υπολογίζεται σε κάτι παραπάνω από 27 εκατ. ευρώ. Από τα παραπάνω προκύπτει σειρά ερωτημάτων τόσο για τον κ. Παναγιωτόπουλο όσο και για το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Αμυνας, αλλά πάνω απ’ όλα για την κυβέρνηση.
● Ισχύει ότι στείλαμε αυτού του είδους το πολεμικό υλικό στην Ουκρανία;
● Ισχύει ότι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις υλικού μειώθηκε σε σημαντικό βαθμό ο αριθμός των αποθεμάτων μας;
● Ενέκρινε το ΚΥΣΕΑ αυτές τις αποστολές;