Άρθρο του Ηλία Κ. Παναγιώταρου-Ανώμαλοι,παιδόφιλοι, βιαστές, παιδεραστές

Το τσουνάμι αποκαλύψεων-καταγγελιών για βιασμούς, παιδόφιλους-παιδεραστές και πάσης φύσεως ανώμαλους, το οποίο ζέχνει σαν ξεχειλισμένος βόθρος, κατακλύζοντας την ημιθανούσα  κοινωνία μας, κάθε άλλο παρά κεραυνός εν αιθρία θα πρέπει να θεωρείται.  

Είναι το αποτέλεσμα  του κατήφορου που έχουν πάρει οι “πολιτισμένες”,”ανεκτικές”, “προοδευτικές” δυτικές κοινωνίες. Κοινωνίες οι οποίες απαρνιούνται τα παραδοσιακά Ελληνοχριστιανικά ευρωπαϊκά ιδεώδη και πρότυπα, για χάρη της αθεΐας, της πολυπολιτισμικότητας,  της “διαφορετικότητας”, του “ δικαιωματισμού”,  του αντιρατσισμού,  της λοατκι ατζέντας και της “ανεκτικότητας”.  

Όταν μία κοινωνία αμβλύνει τους ηθικούς φραγμούς της, νομιμοποιώντας και προβάλλοντας την ανωμαλία, εκθειάζοντας τους κίναιδους, τους τρανς και έχει ανεξέλεγκτη την πορνεία,  τότε λογικό είναι να συμβαίνουν όσα ακούμε. 

Όταν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της χώρας είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων αδρανείς,  οι διωκτικές αρχές αντί να ασχολούνται με αυτά τα φλέγοντα για την κοινωνία ζητήματα,  ασχολούνται με τις παρακολουθήσεις βουλευτών ή τις διώξεις εθνικιστών, τι αποτελέσματα περιμένετε;  

Όταν για ξεροκόμματα “κλείνονται” στόματα, όταν κατέχοντες θέσεις επιρροής πρωταγωνιστούν σε τέτοιου είδους σκάνδαλα, εκβιάζονται ελέω  των “παράξενων” χουγιών τους, ή εκμεταλλεύονται τις θέσεις τους για να ικανοποιήσουν τις ανώμαλες ορέξεις τους, πώς να μην έχουμε τέτοια γεγονότα; Οι αρμόδιοι “θεσμοί” της χώρας, είτε είναι ξεχαρβαλωμένοι, είτε έχουν αντικατασταθεί από ιδιωτικούς, οι οποίοι  αλήθεια ελέγχονται  από κανέναν; 

Η σεξουαλική κακοποίηση και εκπόρνευση της 12χρονης στον Κολωνό από το τοπικό στέλεχος της ΝΔ Ηλία Μίχο δεν αποκαλύφθηκε από τις υπερ- εξοπλισμένες αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά εντελώς τυχαία από τη θεία της.  Η υπόθεση των Πετραλώνων σέρνεται ανάμεσα σε γραφεία ανακριτών και εισαγγελέων για χρόνια, μη επιβεβαιώνοντας  ή απορρίπτοντας τη σοβαρότατη αυτή καταγγελία,  εκθέτοντας δικαιοσύνη και εμπλεκόμενους.  

Στα Ιωάννινα η “θαμμένη” υπόθεση κατ εξακολούθηση  βιασμού – σεξουαλικής κακοποίησης της ανήλικης κόρης του από τον Πέτρο Λεύκιβιτς, ενώ πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 18 έτη κάθειρξης, το δικαστήριο έδωσε αναστολή μέχρι το εφετείο!! Με  συνέπεια αυτός να κυκλοφορεί ελεύθερος. 

Στην υπόθεση του Αγρινιώτη Κραβαρίτη, ενώ κατηγορείται εδώ και χρόνια για τον βιασμό τετράχρονου παιδιού η υπόθεση δεν έχει ακόμα εκδικαστεί, και ο κατηγορούμενος κυκλοφορεί ελεύθερος και ωραίος, έτοιμος για νέες “δόξες” (αν δεν έχει προβεί ήδη).  

Για τον βιαστή της Μπεκατώρου μπείτε στο διαδίκτυο για να μάθετε τα τι και τα πως…..  Αποκορύφωμα του πως σκέφτεται η τωρινή κυβέρνηση η οποία μετά την γενική κατακραυγή βγήκε και ανήγγειλε “Ειδικό μητρώο καταγραφής για βιασμούς”,  είναι η περίπτωση του τέως βουλευτή της Νίκου Γεωργιάδη ο οποίος κατηγορήθηκε και καταζητείτο από τις Μολδαβικές αρχές  για βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση τριών ανήλικων αγοριών,  όταν αυτός ήταν διορισμένος διπλωμάτης στη χώρα αυτή,  και τύγχανε διπλωματικής ασυλίας.  Αντί η ίδια  η ΝΔ να του “κόψει τον κώλο” έκανε ότι μπορούσε για να θάψει το θέμα και αυτός να πέσει στα μαλακά.  Μέχρι και μάρτυρες υπεράσπισης είχε από το κόμμα,  την  τότε εν ενεργεία βουλευτή Άννα- Μισέλ Ασημακοπούλου.  Προτείνω σε αυτό το μητρώο να μπει σύμβουλος ο Νίκος Γεωργιάδης ως “γνώστης”  του θέματος, ενώ επικεφαλής να μπει η Ευρωβουλευτής Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου  προκειμένου να του προσδώσει κύρος.  Ο Γεωργιάδης πρωτόδικα καταδικάστηκε σε 28 μήνες φυλάκιση   για κατά συρροή και κατ εξακολούθηση ασέλγεια  επί αμοιβής. Στο Εφετείο απαλλάχθηκε λόγω παραγραφής!!   

Ή πλημμυρίδα των ασυνόδευτων “προσφυγόπουλων”, είναι βούτυρο στο ψωμί του κάθε ανωμάλου  παιδεραστή και προαγωγού, όπως στην περίπτωση του διορισμένου από τη ΝΔ διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Λιγνάδη, ο οποίος πρωτοβάθμια καταδικάστηκε για βιασμό 2 εκ των τεσσάρων ανήλικων αγοριών  ενώ αφέθηκε ελεύθερος μέχρι το εφετείο. Τα ψώνιζε  2-2, και υποσχόμενος καλλιτεχνική ανέλιξη τα εκμεταλλευόταν όπως εκείνος ποθούσε!! 

Είναι δε τέτοιος ο “πόνος” των διαφόρων ΜΚΟ για αυτά τα παιδιά  που αναρωτιέται κάποιος: Γιατί κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να τα πάρουν από τους συγγενείς και τις χώρες τους και να τα φέρουν μόνα τους στην Ευρώπη;  

Αμ τα “gay pride”, τα οποία για όσους δεν ξέρουν είναι από τις βασικές προϋποθέσεις για την ένταξη μιας χώρας στην Ε.Ε.,  παίζουν καθοριστικό ρόλο, όχι στην διαφορετικότητα όπως διαφημίζουν, αλλά στην ανηθικότητα.  Όταν σπέρνεις το αφύσικο ως φυσιολογικό τι περιμένεις  να θερίσεις;  Όταν σε όλα τα πρωινάδικα- μεσημεριανάδικα- σόου, οι γκέι και η κουλτούρα τους είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση τι αποτελέσματα περιμένετε; 

Όταν ο βραβευμένος (το γιατί είναι άλλο θέμα)  συγγραφέας παιδικών βιβλίων για πέντε χρόνια κατέβαζε αμέτρητο παιδοπορνογραφικό  υλικό, και την ίδια ώρα εκινείτο ανενόχλητος ανάμεσα σε παιδιά,  οι αρμόδιες υπηρεσίες που υποτίθεται έχουν πανάκριβους μηχανισμούς εντοπισμού, μάλλον πετούσαν χαρταετό (αν κρίνουμε  από την πενταετή καθυστέρηση).’ Η  μάλλον τα μηχανήματα τα είχαν για την παρακολούθηση των εθνικιστών.  

Όταν ο Χριστιανικός τρόπος ζωής θεωρείται από τους  “opinion makers”  και τους “influencers”  ως ντεμοντέ και αναχρονιστικός, αλλά η ανωμαλία πρόοδος, που θέλετε να κατέληγε η ελληνική κοινωνία;  Η φυσιολογική οικογένεια δεν είναι trendy,  ενώ τα gay pride,  οι εκτρώσεις,  οι οικογένειες με δύο μπαμπάδες ή δύο μαμάδες, και όλα τα συμπαρομαρτούντα είναι τρέντυ.  Τι δεν καταλαβαίνετε;  Όταν η μοναδική άμυνα σε όλα αυτά  πού είναι η εμπέδωση των δέκα εντολών, το να έχεις πραγματική πίστη (όχι σαν του Μίχου), να μην αφήνεις τα πάθη σου να σε κυριεύουν,  αλλά η mainstream άποψη τα θεωρεί οπισθοδρόμηση  που θα καταλήγαμε; 

Σε μία κοινωνία δίχως ιδανικά,  στόχους και όνειρα, όπου όλα τα πρότυπα που προβάλλονται είναι σαθρά,  όταν η επιδίωξη είναι το εύκολο ανήθικο κέρδος, όταν όσοι πραγματικά στηλιτεύουν και μάχονται τα κακώς κείμενα  διώκονται,  τότε τι περιμένετε; 

Όσοι υγιείς,  όπου κι αν βρίσκεστε, συσπειρωθείτε προκειμένου να σώσετε τα παιδιά σας, την ηθική, την τιμή και την υπόληψη σας. Να αγωνιστείτε για έναν κόσμο διαφορετικό όπως τον είχαμε ονειρευτεί, γιατί ποτέ δεν είναι αργά.