VMRO: Πως ο σφετεριστής της Μακεδονίας μας ενδεχομένως να είναι και
ακούσιος σωτήρας της.
Το Μακεδονικό προέκυψε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, όταν η Οθωμανική
Αυτοκρατορία μέρος της οποίας ήταν όλα τα Βαλκάνια κατέρρεε. Η Ελλάς είχε ήδη
επαναστατήσει σε Ρούμελη και Μοριά ενώ και οι λοιποί Βαλκάνιοι βρισκόντουσαν σε
διαδικασία αποτίναξης του Τουρκικού ζυγού. Οι Βούλγαροι παράλληλα με την αποτίναξη
των Οθωμανών, ενορχήστρωναν και την εδραίωση – επέκταση του μελλοντικού τους
κράτους και στην Μακεδονία μας. Για αυτό το λόγο το 1893 ίδρυσαν και το vmro, ελληνιστή
Ε.Μ.Ε.Ο (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση), σημείο αναφοράς για την
υλοποίηση των ανιστόρητων επεκτατικών σχεδίων τους για “έξοδο” στο Αιγαίο. Για περίπου
11 έτη μέχρι το 1904 το VMRO προέβαινε σε απίστευτες ωμότητες κατά των ελληνικών
πληθυσμών σε ολόκληρη την Μακεδονία αλλά και την Ανατολική Ρωμυλία με σκοπό την
εκδίωξη ή εκβουλγαροποίηση τους.
Το 1904 η Ελλάδα αντέδρασε με αρκετή καθυστέρηση. Ο 4ετής Μακεδονικός Αγώνας
φρέναρε τις Βουλγαρικές ωμότητες. Με τους δύο Βαλκανικούς πολέμους καθώς και τον 1ο
Παγκόσμιο ξεκαθάρισε μερικώς το τοπίο.
Με την συνθήκη του Νεϊγύ (27/11/1919) καθορίστηκαν τα βαλκανικά σύνορα. Στην Ελλάδα
περιερχότανε το 51,6% του εδάφους της Αρχαίας Μακεδονίας, στην Σερβία το 38,32%, και
στην Βουλγαρία το 10,12%. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου οι κομμουνιστές σε Ελλάδα,
Βουλγαρία, Γιουγκοσλαβία και Αλβανία συντονιζόντουσαν και ραδιουργούσαν αρχικά για την
ανεξαρτητοποίηση της Μακεδονίας, και έπειτα για το ποιος εκ των Βούλγαρων και
Γιουγκοσλάβων θα της ασκούσε επιρροή και θα την προσάρτιζε.
Κατά το Β’ Παγκόσμιο, ενώ η Ελλάδα πολεμούσε σε Β. Ήπειρο, Μακεδονία, Κρήτη, Μέση
Ανατολή, αλλά και στην κατεχόμενη Ελλάδα τους εισβολείς, οι ελληνόφωνοι κομμουνιστές
συμμαχούσαν και υποτάσσονταν στους Βούλγαρους κομιτατζήδες του VMRO για την
επίτευξη των ανθελληνικών διαλυτικών σχεδίων τους. Η λυσσαλέα επιθυμία των
σταλινοκίνητων ελληνόφωνων κομμουνιστών και η υφαρπαγή της εξουσίας στην Ελλάδα
ήταν τόσο μεγάλη που δεν είχαν κανένα πρόβλημα να δεχτούν ως αντάλλαγμα ανεξάρτητη
Μακεδονία.
Η Βουλγαρία και η Τιτοϊκή Γιουγκοσλαβία ήθελαν η καθεμία τη Μακεδονία για τον εαυτό της.
Για αυτό και εργαλειοποίησαν τους εκτός από προδότες, και ηλίθιους ελληνόφωνους
κομμουνιστές για δικό τους όφελος. Το τέλος του Β’ Παγκόσμιο βγήκε το VMRO διχασμένο
στο Γιουγκοσλαβικό και Βουλγαρικό. Το πάνω χέρι στην ενδοσλαβική διαμάχη για το ποιος
θα πατρονάριζε τους γιαλαντζί “Μακεδόνες” πλέον το είχε ο πανίσχυρος Τίτο ο οποίος το
1944 ανακήρυξε την “Ομοσπονδιακή Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας”.
Μέχρι το 1934 οι θιασώτες της ανεξάρτητης Μακεδονίας ομιλούσαν μόνο για ανεξάρτητο
Μακεδονικό κράτος το οποίο διέμεναν διάφορα έθνη (όχι όμως Μακεδονικό).
Όμως το 1934 οι Σ. Ενωση άλλαξε τακτική και αυθεραίτως βάφτισε όσους διέμεναν στα
γεωγραφικά όρια της Μακεδονίας ως “Μακεδονικό Έθνος”, ενώ ταυτόχρονα ιδρύθηκε και το
Κ.Κ.”Μακεδονίας”.
Και σε αυτή την εξίσου προδοτική με την προηγούμενη γραμμή ξανά συντάχθηκε το κκε (αν
ήθελε ας έκανε κι αλλιώς). Στο συμμοριτοπόλεμο (και όχι εμφύλιο) 1946-49 οι σλαβοκίνητοι
ελασίτες του τάχα μου “δημοκρατικού στρατού” βρισκόντουσαν σε αγαστή συνεργασία με
τους κομιτατζήδες του VMRO, όλοι τους υπό τις εντολές του Στάλιν.
Μέχρι τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991 οι ελληνικές κυβερνήσεις εθελοτυφλούσαν
επιμελώς εκρυβαν κάτω από το χαλάκι την διαστρέβλωση της αλήθειας για την παραχάραξη
της ιστορίας μας από τον Τίτο. Βλέπετε υπήρχαν έξωθεν εντολές από ΗΠΑ και συμμάχους
μας να μην έρθουμε σε ρήξη με τον Τίτο, ο οποίος εν τω μεταξύ τα είχε σπάσει με τον
Στάλιν, μια κατάσταση που συνέφερε το ΝΑΤΟ παρότι ήταν εις βάρος των εθνικών μας
συμφερόντων. Την ίδια ώρα το Γιουγκοσλαβικό vmro είχε απλώσει τα πλοκάμια του και την
προπαγάνδα του σε ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία μέσω των εκατοντάδων χιλιάδων
μεταναστεσάντων σε αυτές μαϊμού “Μακεδόνων”.
Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος της Σκοπιανής προπαγάνδας από τη μία και της
Ελληνικής αποχαυνοποίησης από την άλλη, το 2003 από τα 800 βιβλία της βιβλιοθήκης του
Χάρβαρντ στα οποία εμπεριεχόταν η λέξη Μακεδονία – Μακεδονικός, πλέον των 720
βασίζονταν σε σκοπιανές πηγές!!!
Πάρα ταύτα τα μεγαλειώδες συλλαλητήρια σε Ελλάδα και εξωτερικό στις αρχές της δεκαετίας
του 1990, το εμπάργκο, η αφύπνιση, η απόφαση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών το
1992 εξώθησαν ΕΕ, ΗΠΑ και ΟΗΕ στο να αποδεχτούν την Ελληνική θέση για ονομασία που
δεν θα εμπεριέχει τον όρο Μακεδονία. Και όμως κάποιο “μαγικό” χέρι κόντρα σε όλα τα
προαναφερθέντα συμφωνηθέντα, μεθόδευσε στην συνέλευση του ΟΗΕ που θα διεξαγόταν
για αυτό το λόγο, την ονομασία Π.Γ.Δ. Μακεδονίας ως προσωρινή ονομασία. Ένα θείο δώρο
για τους σκοπιανούς μία πρώτη συμφωνία Πρεσπών καθότι περιείχε τον όρο Μακεδονία.
Ο Μητσοτάκης ο πρεσβύτερος είχε δηλώσει ότι σε 10 χρόνια το ζήτημα της ονομασίας θα
είχε ξεχαστεί. Δυστυχώς δια αυτόν έκανε λάθος.
Σχεδόν 30 χρόνια μετά ουδείς το είχε ξεχάσει.
Χρειάστηκε ένας “νεο κομιτατζής” (Τσίπρας) μαζί με κάτι πρόθυμους διαθέσιμους
ελληνόφωνους βουλευτές (πάντα με το αζημίωτο), για να περάσουν οριακά την επαίσχυντη
συμφωνία των Πρεσπών.
Τέτοιες σοβαρότατες αποφάσεις δεν πρέπει να παίρνονται με οριακές συγκυριακές
πλειοψηφίες 151ος βουλευτών, αλλά με δημοψηφίσματα, κάτι το οποίο γνώριζε ο Αλέξης και
δεν το αποτόλμησε διότι γνώριζε ότι 80+ % των Ελλήνων θα τη καταψήφιζε.
Το ίδιο θα έπρεπε να είχε γίνει και από την πλευρά των σκοπιανών. Χίλιες φορές να μην είχε
επέλθει καμία συμφωνία από το να γίνοταν μία κακή αντιεθνική συμφωνία (όπως και έγινε).
Έκτοτε οι Ελληνικές κυβερνήσεις, τα παπαγαλάκια τους (δημοσιογράφοι)και οι λοιποί
διοικούντες προσπαθούν να μας πείσουν ότι η συμφωνία δεν μπορεί να καταγγελθεί με
κανέναν τρόπο παρόλο τις συνεχείς καταστρατηγήσεις από μέρους των Σκοπιανών, ότι
είμαστε υποχρεωμένοι να τη σεβαστούμε κλπ κλπ κλπ.
Το VMRO όμως επανήλθε δυναμικά και στην προεδρία και στην πρωθυπουργία της
γείτονος.
Άρχισε να αμφισβητεί (ευτυχώς για εμάς) τις “Πρέσπες”. Εμείς φυσικά ως υποτακτικότεροι
των υποτακτικών, τους πιέζουν προκειμένου να τη σεβαστούν. Όπως όλα δείχνουν η
πυριτιδαποθήκη που λέγεται Βαλκάνια είναι έτοιμη να εκραγεί.
Στα Σκόπια όσοι αισθάνονται “Μακεδόνες” δεν επιθυμούν αυτή την συμφωνία. Οι αλβανικής
καταγωγής κάτοικοι των σκοπίων που προσεγγίζουν το 50% του πληθυσμού ψάχνουν
αφορμή για απόσχιση και ενσωμάτωση τους στην επικείμενη “Μεγάλη Αλβανία”.
Επιπρόσθετα να υπενθυμίσω ότι στα Σκόπια ζουν εκατοντάδες χιλιάδες βλαχόφωνοι
ελληνικής καταγωγής και συνείδησης οι οποίοι εάν επιθυμούσε το ελληνικό κράτος θα
μπορούσαν να λάβουν άμεσα ελληνικά διαβατήρια (όπως έκαναν οι Βούλγαροι με τους
βουλγαρικής καταγωγής – συνείδησης σκοπιανούς).
Αυτό θα είχε πολλαπλά οφέλη για την Ελλάδα.
Η δική μας ταγοί όμως περί άλλων τυρβάζουν.
Όπως και να έχει, το μόρφωμα των Σκοπίων έχει ημερομηνία λήξεως, πόσο δε μάλλον με τη
σημερινή του ονομασία. Σε αυτό θα παίξει σημαντικό ρόλο η αδιαλλαξία του vmro, που το
μόνο που δέχεται είναι νέτο σκέτο “Μακεδονία”. Εμείς πρέπει να ευχόμαστε αν μη τι άλλο να
πατσαβουροποιηθεί – απαξιωθεί η συμφωνία των Πρεσπών. Επίσης να επιταχυνθούν οι
όποιες εντάσεις στο Κόσοβο που είναι απλώς θέμα χρόνου να ξεκινήσουν μόλις δώσουν το
πράσινο φως οι Ρώσοι, κάτι που θα επηρεάσει αρνητικά τα μάλα την ακεραιότητα των
σκοπιανών.
Αυτός είναι και ο έμμεσος τρόπος σωτηρίας της τιμής της Μακεδονίας μας που περνάει μέσα
από την ισχυροποίηση του vmro στα Σκόπια (τι οξύμωρο!!!), και υπό προϋποθέσεις εάν
“ξυπνήσουν” οι κυβερνώντες μας και δράξουν των πολλών αφορμών που τους δίνονται και
ωθήσουν τα πράγματα προς κατεύθυνση διαλύσεως του μορφώματος αυτού.
Μόνο έτσι θα δικαιωθούν οι Μακεδονομάχοι ο Παύλος Μελάς, οι εκατοντάδες χιλιάδες
νεκροί των κομιτατζήδων, οι χιλιάδες νεκροί του στρατού μας που πολέμησαν τους
εαμοβούλγαρους στο συμμοριτοπόλεμο, και όλους όσους αγωνίστηκαν, διαδήλωσαν,
φώναξαν για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας μας.