“Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις για την ειρήνη. Όλες οι αποφάσεις που μας πάνε μπροστά, είναι δύσκολες και έχουν πολιτικό κόστος. Η καταπολέμηση του εθνικισμού έχει κόστος. Η αντιμετώπιση της ακινησίας, έχει κόστος. Αλλά αξίζει τον κόπο”, τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Έκθεση Μπακογιάννη “Περί ένταξης Κοσόβου στον οργανισμό”.
Στην παρέμβασή του, που έγινε εκ μέρους της Ομάδας της Αριστεράς, ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε ότι είναι σημαντικό γεγονός ότι η ένταξη του Κοσόβου βρίσκεται στο τραπέζι και αυτό έχει δημιουργήσει μια νέα δυναμική από τη στιγμή μάλιστα που αποφάσισε επιτέλους να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου για το Μοναστήρι Ντέτσανι.
“Θέλω όμως να είμαι σαφής ότι αυτό δεν μπορεί να είναι αρκετό για να στηριχθεί η ένταξή του στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ήδη από την υποβολή του αιτήματος για ένταξη πριν δύο χρόνια, έχουμε δει πολύ σοβαρή ένταση επί του πεδίου. Κάποιες φορές εξαιτίας του Βελιγραδίου, αλλά και κάποιες εξαιτίας των αποφάσεων της Πρίστινα” επεσήμανε ο κ. Τσίπρας.
Όπως υπογράμμισε θα πρέπει να υπάρξουν βήματα σε σχέση με τον νόμο για την απαλλοτρίωση μειονοτικών ιδιοκτησιών όπως και υποβολή προτάσεων για την καθιέρωση της Ένωσης Σερβικών Δήμων, συμπεριλαμβανομένου ενός Οδικού Χάρτη.
“Οι παγωμένες συγκρούσεις δεν μένουν για πάντα παγωμένες. Εάν οι διαφορές δεν λύνονται στη βάση του διεθνούς δικαίου, η σταθερότητα υπονομεύεται μέρα με τη μέρα και ο εθνικισμός μεγαλώνει, μέχρις ότου η σύγκρουση να γίνει ξανά βίαιη. Η στρατηγική της αναβλητικότητας στις διαπραγματεύσεις – το να «κλωτσάς το τενεκεδάκι παρακάτω στον δρόμο» – είναι καλή για να χτίζει πολιτικές καριέρες, αλλά έχει κόστος στις ζωές των ανθρώπων και στο μέλλον τους”, τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.
Ολόκληρη η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα στη συζήτηση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Συμβουλίου της Ευρώπης για την Έκθεση Μπακογιάννη “Περί ένταξης Κοσόβου στον οργανισμό”:
“Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ντόρα Μπακογιάννη για την Έκθεσή της.
Υπάρχουν πολλές θέσεις σε αυτή την Αίθουσα -συμπεριλαμβανομένης και στην δική μου, Ομάδα της Αριστεράς- σχετικά με το αν η ένταξη του Κοσόβου αυτήν την περίοδο, συμβάλλει ή όχι στην επίτευξη των στόχων του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Όπως γνωρίζετε έχω αγωνιστεί για την ειρήνη, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη στα Βαλκάνια. Και υπάρχουν δύο πράγματα που έχω μάθει.
Πρώτον, δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις για την ειρήνη. Όλες οι αποφάσεις που μας πάνε μπροστά, είναι δύσκολες και έχουν πολιτικό κόστος. Η καταπολέμηση του εθνικισμού έχει κόστος. Η αντιμετώπιση της ακινησίας, έχει κόστος.
Δεύτερον. Αυτό το κόστος αξίζει τον κόπο. Γιατί μπορεί να κάνει τη διαφορά ανάμεσα στον πόλεμο και στην ειρήνη.
Οι παγωμένες συγκρούσεις δεν μένουν για πάντα παγωμένες. Εάν οι διαφορές δεν λύνονται στη βάση του διεθνούς δικαίου, η σταθερότητα υπονομεύεται μέρα με τη μέρα και ο εθνικισμός μεγαλώνει, μέχρις ότου η σύγκρουση να γίνει ξανά βίαιη. Η στρατηγική της αναβλητικότητας στις διαπραγματεύσεις – το να «κλωτσάς το τενεκεδάκι παρακάτω στον δρόμο» – είναι καλή για να χτίζει πολιτικές καριέρες, αλλά έχει κόστος στις ζωές των ανθρώπων και στο μέλλον τους.
Συμφωνώ, λοιπόν, που σήμερα η ένταξη του Κοσόβου βρίσκεται στο τραπέζι και αυτό έχει δημιουργήσει μια νέα δυναμική. Και σε αυτή τη βάση, το Κόσοβο αποφάσισε επιτέλους να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου για το Μοναστήρι Ντέτσανι.
Θέλω όμως να είμαι σαφής ότι αυτό δεν μπορεί να είναι αρκετό για να στηριχθεί η ένταξή του στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ήδη από την υποβολή του αιτήματος για ένταξη πριν δύο χρόνια, έχουμε δει πολύ σοβαρή ένταση επί του πεδίου. Κάποιες φορές εξαιτίας του Βελιγραδίου, αλλά και κάποιες εξαιτίας των αποφάσεων της Πρίστινα.
Επιπλέον, το πιο σημαντικό, είναι ότι πρέπει να υπάρξουν ενέργειες σε σχέση με τον νόμο για την απαλλοτρίωση μειονοτικών ιδιοκτησιών. Όπως και υποβολή προτάσεων- με καλής πίστη- για την καθιέρωση της Ένωσης Σερβικών Δήμων, συμπεριλαμβανομένου ενός Οδικού Χάρτη.
Δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε την ειρήνη με αφηρημένες δεσμεύσεις ούτε με μονόπλευρες και κακές “λύσεις”. Το να βρεις κοινό διπλωματικό έδαφος για την επίλυση μιας διαφοράς, προστατεύοντας τα εθνικά σου συμφέροντα, είναι ένας δύσκολος δρόμος. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος για το κοινό μας μέλλον. Είναι ο μόνος δρόμος για μια χώρα που είναι πραγματικά ισχυρή και πιστεύει στο μέλλον της.
Οι πολιτικοί πρέπει να έχουν την πολιτική βούληση για επίτευξη προόδου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να θυσιάσουν ένα μέρος του πολιτικού τους κεφαλαίου.
Έχω μιλήσει αρκετές φορές με τον Πρωθυπουργό Κούρτι, ο οποίος πιστεύω ότι έχει πολύ σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο με τον λαό του, το οποίο πρέπει να αξιοποιήσει. Όπως θα πρέπει να πράξει και ο πρόεδρος Βούτσιτς στη Σερβία.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οικοδομείται η ειρήνη στην περιοχή μας. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οικοδομείται η ειρήνη στην Ευρώπη”.