Στις 2 Μαρτίου του 1992 ιδρύθηκε η ‘Ένωση Κεντρώων. Η ‘Ένωση Κεντρώων τότε ήταν ένα μικρό κόμμα, χωρίς γνωστά ονόματα και ξεκίνησε ένα άνισο αλλά όμορφο αγώνα για να επανέλθει στη βουλή ο κεντρώος χώρος και οι αξίες που η ιδεολογία μας πρεσβεύει. Πολλοί από αυτούς που στη συνέχεια ήλθαν στην ‘Ενωση Κεντρώων, τότε ανήκαν σε άλλα κόμματα, όμως η επιμονή του Βασίλη Λεβέντη και η απογοήτευση τους από τα άλλα κόμματα έστεψαν το εγχείρημα υπό επιτυχία. Η επιτυχία δεν ήταν εύκολη. Τα ΜΜΕ ήταν απρόθυμα να φιλοξενήσουν την Ένωση Κεντρώων. Από το 1992 μέχρι το 2012 βασίλευε ο δικομματισμός, το ρουσφέτι, ωστόσο η Ένωση Κεντρώων μετείχε με πλήρεις συνδυασμούς σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που μεσολάβησαν. Επιφανείς δημοσιογράφοι υπέσκαψαν την προσπάθειά μας, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες, μας χλεύασαν. Όμως το ραντεβού με την ιστορία είχε δρομολογηθεί. Η είσοδος στη βουλή έγινε πράξη το Σεπτέμβρη του 2015.
Όμως το κατεστημένο μας επιφύλαξε μία δυσάρεστη συνέχεια. Ενώ η Ένωση Κεντρώων έμεινε πιστή στις διακηρύξεις της και αγωνίστηκε για την απλή αναλογική, για ποινικοποίηση του ρουσφετιού, για μείωση του αριθμού των βουλευτών, για στήριξη των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και περικοπές και θυσίες των εχόντων μεγάλα εισοδήματα, για κατάργηση των συντάξεων όλων των αιρετών (πρόεδρος δημοκρατίας, πρωθυπουργός, υπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι, περιφερειάρχες) και για παρουσία εισαγγελικού λειτουργού σε όλες τις μεγάλες συμβάσεις και τα δημόσια έργα, από τους 9 βουλευτές μας αποχώρησαν 5 προσχωρήσαντες σε άλλα κόμματα, χωρίς να παραδώσουν τις έδρες, ως όφειλαν, έδρες που είχαν πάρει με λίστα (όχι με σταυρό) στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015. ‘Ετσι δόθηκε η ευκαιρία στα εχθρικά ΜΜΕ να πανηγυρίζουν για τη «διάλυση» της Ένωσης Κεντρώων. Πολλοί μας καταλογίζουν ευθύνες ανικανότητας στην επιλογή συνεργατών. Η Ένωση Κεντρώων έχει στελέχη με πολυετή πίστη στην ιδεολογία μας, εμείς όμως θελήσαμε να ανοίξουμε την πόρτα του κόμματος σε νέο αίμα, σε καθημερινούς ανθρώπους, με την ελπίδα ότι θα τιμήσουν τη διάκριση και την τιμή που τους κάναμε. Ενώ λοιπόν στόχος μας ήταν μία ανοικτή Ένωση Κεντρώων, εισπράξαμε αχαριστία και ξαναζήσαμε ημέρες αποστασίας. Τώρα όλα τα ΜΜΕ μας φέρονται εχθρικά, μας φιμώνουν, θέλουν να δώσουν την εντύπωση ότι δεν υπάρχει η Ένωση Κεντρώων. Ο δρόμος είναι δύσκολος. Όμως ο πρόεδρός μας Βασίλης Λεβέντης μας έχει διδάξει, ότι στη ζωή και στην πολιτική νικάει όποιος επιμένει και όποιος έχει το δίκιο με το μέρος του. Αυτοί που βιάστηκαν να προεξοφλήσουν το τέλος μας θα διαψευσθούν. Η δεξιά ντρέπεται για τον εαυτό της και αυτοαποκαλείται κεντροδεξιά. Η αριστερά, ομοίως, μιλάει για κεντροαριστερά, προσπαθεί να κάνει ανοίγματα, όμως είναι καθηλωμένη στις ιδεοληψίες της. Μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό παρακμής η ελπίδα ξαναέρχεται από το κέντρο. Εμείς από τον αγώνα μας δεν περιμένουμε προσωπικά οφέλη. Εμείς θέλουμε η κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Γεωργίου Παπανδρέου, του Νικολάου Πλαστήρα, του Αλέξανδρου Παπαναστασίου και του Γεωργίου Μαύρου, να εμπνεύσει τη νεολαία μας. Στην πολιτική όποιος έχει δίκιο νικάει.
Στις 2 Μαρτίου του 1992 ιδρύθηκε η Ένωση Κεντρώων και όσο κι αν μας πολεμάει το σύστημα, η Ένωση Κεντρώων επιστρέφει στο προσκήνιο.