Νέα διαγραφή από το κόμμα του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Μετά την Αφροδίτη Λατινοπούλου, ο ανεξάρτητος βουλευτής έθεσε εκτός ψηφοδελτίων την Μαρία Τζάνη.
«Η κα Μαρία Τζάνη δεν θα είναι υποψήφια με την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ. Οι μειωτικές, προσβλητικές της αναφορές για τον Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία, που ήρθαν από χθες στην επιφάνεια, βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τις αρχές και τις αξίες του μεγάλου πατριωτικού συνασπισμού μας» έγραψε σε ανάρτησή του στο Twitter.
Η Μαρία Τζάνη είναι Καθηγήτρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης). Επίσης, είναι διευθύντρια του Εργαστηρίου “Βιοφυσικό Περιβάλλον: Νευροεπιστήμες & Μάθηση” και υπεύθυνη της κατεύθυνσης Μεταπτυχιακών Σπουδών “Κοινωνιοβιολογία, Νευροεπιστήμες & Εκπαίδευση”.
Στο βιογραφικό της η κ. Τζάνη αναφέρει: Με πλούσιο ερευνητικό, διδακτικό και κοινωνικό έργο είναι ιδιαίτερα γνωστή στο ευρύ κοινό για την ευαισθησία της σε ζητήματα εθνικά, πολιτισμού και παιδείας. Συγγραφέας πολλών έργων, έχει αφιερώσει τη ζωή της στην ανάδειξη εκείνων των αξιών που ανθρωποποιούν τον άνθρωπο και τον καθιστούν ικανό να συνυπάρχει με τους άλλους, για να αγωνίζεται για εκείνα τα ιδανικά που αν και εμφανίστηκαν στην Ελλάδα, αποτελούν πανανθρώπινες αξίες για όλη την ανθρωπότητα.
Το βίντεο της κ. Τζάνη πριν από 13 χρόνια που έφερε… τη διαγραφή
«Ήθελα να πω ότι ο Χριστιανισμός, τσακίζοντας την ιδέα της γυναίκας -γιατί την τσάκισε- μην ξεχνάμε ότι με διαφορά μίας ψήφου στη Μακόν [σσ: επισκοπική σύνοδος, το 585 π.Χ.], εμείς [σσ: οι γυναίκες] προσδιοριστήκαμε όχι ως ζώα -με διαφορά μιας ψήφου- αλλά ως όντα που προσιδιάζουμε προς το άρρεν, λίγο κατώτερα από αυτό. Και, επομένως, η πηγή της ζωής, η έμμηνος ρύση, το αντιλαμβάνεστε αυτό, είναι βρωμιά και ακαθαρσία. Και, πρέπει να διαβάσετε τον Ιωάννη, τον λεγόμενο Χρυσόστομο -για μένα Βρωμόστομο- για να δείτε πώς ακριβώς το περιλαμβάνει. ‘Πάσα γυνή είναι σκεύος ακαθαρσιών, όργανο του διαβόλου’. Μιλάμε με τέτοιες φράσεις. Αντιθέτως δε, η μετατροπή με ιεροτελεστία του οίνου εις αίμα του Χριστού ήταν η μόνη αγία και αγνή συνθήκη που έπρεπε να γεύεται ο άνθρωπος».