Σας ανακοινώνω την απόφασή μου να προχωρήσω σε απεργία πείνας και μετά λύπης μου σας πληροφορώ ότι η επιλογή μου αυτή αποτελεί μονόδρομο.
Βρίσκομαι στην φυλακή από τον Απρίλιο του 2021 δυνάμει μιας απόφασης που ακόμα και σήμερα, 16 μήνες από την έκδοσή της δεν έχει καθαρογραφεί. Από το 2013 μέχρι σήμερα έχω περάσει στη φυλακή 2,5 χρόνια και δεν έχω ακόμα πρόσβαση στην καταδικαστική απόφαση!
Βρίσκομαι στη φυλακή δυνάμει μιας πρωτόδικης απόφασης, ενώ το Εφετείο δεν έχει ακόμα οριστεί, και κινδυνεύω να έχω εκτίσει την ποινή μου πριν εκδοθεί η δευτεροβάθμια απόφαση. Σαν αποτέλεσμα, στερούμαι το παγκοσμίως αναγνωρισμένο ανθρώπινο δικαίωμα της δίκης σε δεύτερο βαθμό.
Βρίσκομαι στη φυλακή, όμηρος ενός καθεστώτος που μου στερεί το δικαίωμα να μεταβώ στο Γραφείο Συνδέσμου του Ευρωκοινοβουλίου στην Αθήνα προκειμένου να εκφωνήσω ομιλία κατά την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.
Βρίσκομαι σε αυτές τις άθλιες συνθήκες, διότι η Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου δεν έλαβε ποτέ υπόψη της όσα ντοκουμέντα προσκόμισα αποδεικνύοντας ότι είμαι θύμα πολιτικής δίωξης και προτίμησε να με ρίξει βορά στην διεφθαρμένη Ελληνική Δικαιοσύνη.
Βρίσκομαι σε αυτό το αδιέξοδο γιατί το “υπερευαίσθητο” με τα ανθρώπινα δικαιώματα Ευρωκοινοβούλιο, έκλεισε τα μάτια στην κατάφωρη αδικία και ταλαιπωρία που υφίσταμαι ήδη από το 2013, αποδεικνύοντας την υποκρισία του.
Ως εκ τούτου, δεν μου έχει μείνει πλέον καμμία άλλη επιλογή πέρα από το να προχωρήσω σε απεργία πείνας μέχρι να μου δοθεί αναστολή έως το Εφετείο. Γεννήθηκα ελεύθερος, έζησα ελεύθερος και αποφασίζω στο τελευταίο διάβημά μου, να πεθάνω ελεύθερος, αν χρειαστεί, για τις ιδέες μου και για να αποδείξω το δίκαιο και την αθωότητά μου.