Η γνωμοδότηση του ΕΔΔΑ στην υπόθεση H.T. κατά Γερμανίας και Ελλάδας υπογραμμίζει όσα κατήγγειλαν από την πρώτη στιγμή οργανώσεις για τη μυστική συμφωνία Ελλάδας – Γερμανία περί παράκαμψης του ευρωπαϊκού δικαίου και παραβίασης βασικών διατάξεών του.
Σύμφωνα με την λεγόμενη «συμφωνίας διοικητικής διευθέτησης», που έφερε την υπογραφή του Δημήτρη Βίτσα, η Γερμανία μπορούσε να επιστρέψει εφεξής στην Ελλάδα κάθε ενήλικο υπήκοο τρίτης χώρας, ο οποίος εντοπιζόταν σε έλεγχο στα γερμανο-αυστριακά σύνορα, εφόσον αυτός είχε αιτηθεί άσυλο στην Ελλάδα από τις 1.7.2017 και μετά.
Η συγκεκριμένη υπόθεση που εξετάστηκε αφορά την επιστροφή τον Σεπτέμβριο του 2018 αιτούντα άσυλο, πολίτη Συρίας από τη Γερμανία στην Ελλάδα.
Όπως σημειώνει το ΕΣΠ, το Δικαστήριο αναφερόμενο στην πάγια νομολογία του, σύμφωνα με την οποία αποτελεί υποχρέωση του κράτους, που εκτελεί την επιστροφή, να εξετάσει τις συνθήκες που θα αντιμετωπίσει το πρόσωπο που μεταφέρεται στο άλλο κράτος, καταδίκασε τη Γερμανία για παραβίαση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου διαπιστώνοντας ότι η επιστροφή του προσφεύγοντα από την Γερμανία στην Ελλάδα ήταν αντίθετη στο άρθρο 3 της ΕΣΔΑ.
Μεταξύ άλλων, το Δικαστήριο υπογράμμισε ότι οι γερμανικές αρχές:
- δεν έλαβαν καμία εγγύηση για τη μεταχείριση του αιτούντος μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα,
- δεν εξέτασαν τον κίνδυνο ο αιτών να μην έχει πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου ή να εκτεθεί σε συνθήκες κράτησης ή υποδοχής αντίθετες στο άρθρο 3 ΕΣΔΑ, παρότι οι γερμανικές αρχές γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν τις ανεπάρκειες του ελληνικού συστήματος Ασύλου και
- υλοποίησαν την επιστροφή με εξαιρετικά γρήγορο τρόπο χωρίς ο προσφεύγων να έχει πρόσβαση σε δικηγόρο πριν την επιστροφή.
Γιατί καταδικάστηκε η Ελλάδα
Επιπλέον, το Δικαστήριο διαπίστωσε παραβίαση της ΕΣΔΑ από την Ελλάδα, εξαιτίας της κράτησης για 2,5 μήνες του αιτούντος στο ΑΤ Λέρου σε απολύτως ακατάλληλες συνθήκες και του αναποτελεσματικού δικαστικού ελέγχου από το αρμόδιο ελληνικό Δικαστήριο των συνθηκών κράτησης.
Σύμφωνα πάντα με το ΕΣΠ, σε μια περίοδο που όλο και περισσότερα ευρωπαϊκά Κράτη ζητούν την εισαγωγή παρεκκλίσεων και εξαιρέσεων από τους κανόνες του Δίκαιου της Ένωσης και του διεθνούς δικαίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προκειμένου να επιτύχουν την ταχεία επιστροφή αιτούντων άσυλο και προσφύγων στις χώρες πρώτης εισόδου, ή την μεταφορά τους σε τρίτες χώρες, το Δικαστήριο και με την Απόφασή του αυτή υπογραμμίζει την ευθύνη των Συμβαλλόμενων Κρατών για τη διασφάλιση και τον σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων αιτούντων άσυλο και προσφύγων. πηγή .dnews.gr