Ευρωπαϊκή Ένωση ο μεγαλύτερος εχθρός των αγροτών
Σαν τσουνάμι ξέσπασε ο πανευρωπαϊκός ξεσηκωμός των αγροτών. Το καζάνι που κόχλαζε τα 4
τελευταία χρόνια εξερράγη. Ένα συνδυασμός διαχρονικών αντιαγροτικών πρακτικών από
τους καρεκλοκένταυρους γραφειοκράτες της Ε.Ε. οδήγησε σε μαζικές αγροτικές
κινητοποιήσεις σε ολόκληρη την γηραιά ήπειρο. Η δυσλειτουργική και πανταχώς ανεδαφική
ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική), αλλά και η γενικότερες γεωπολιτικές και οικονομικές
αποφάσεις που λαμβάνει μία χούφτα ατσαλάκωτων χαρτογιακάδων της κομισιόν κόντρα
στα συμφέροντα της Ευρώπης και των αγροτών της, εξώθησαν τους τελευταίους σε μαζικές
δυναμικές κινητοποιήσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της οργής είναι η εδώ και δύο χρόνια αθρόα
αδασμολόγητη εισαγωγή γεωργικών προϊόντων από την Ουκρανία εις βάρος των
αντίστοιχων της Ε.Ε. με συνέπεια την ισοπέδωση των τιμών των. Το ουκρανικό προστέθηκε
στην ήδη μεγάλη λίστα προβλημάτων που έχει δημιουργήσει η Ε.Ε. στους αγρότες της. Η
κατακόρυφη αύξηση του ενεργειακού κόστους (τουλάχιστον τετραπλάσιο σε σχέση με την
προ κόβιντ εποχή) λόγω της πανδημίας αλλά κυρίως λόγω των κυρώσεων της βάρος της
Ρωσίας (που της γύρισαν μπούμερανκ), οδήγησε σε γαϊτανάκι αυξήσεων σε λίπασμα,
ζωοτροφές, πρώτες ύλες εξοπλισμό, μηχανήματα κλπ.
Την ίδια στιγμή, η έξω από κάθε λογική εμπορικές συμφωνίες που αυθαιρέτως σύναψε η
νομενκλατούρα της Ε.Ε. με διάφορες τριτοκοσμικές χώρες και υπερψήφισαν οι άβουλες
πλειοψηφίες σε Ευρωβουλή και Εθνικά Κοινοβούλια έδωσαν το πράσινο φως για την
αδασμολόγητη εισαγωγή των αγροτικών προϊόντων τους στην Ευρώπη. Ένας σχεδιασμός
που ευνοεί μόνο τους εισαγωγείς, τους μεσάζοντες και τις αλυσίδες σούπερ μάρκετ,
καταστρέφει τους αγρότες και δίνει απανωτές πισώπλατες μαχαιριές στην Ευρωπαϊκή
αγροτική παραγωγή πχ η Ε.Ε. έχει συνάψει συμφωνίες με Ασιατικές χώρες για την
αδασμολόγητη εισαγωγή ρυζιού από αυτές, καταδικάζοντας κατά αυτόν τον τρόπο τους
Ευρωπαίους ριζοκαλλιεργητές, οι οποίοι αδυνατούν να ανταγωνιστούν τους χαμηλότατους
μισθούς των εργατών γης σε αυτές τις χώρες, τα πολύ χαμηλά κόστη τους, τους
ανύπαρκτους κανόνες ασφαλείας, καθώς και τα ανύπαρκτα ωράρια και συνθήκες εργασίας
των. Τέτοιου είδους αποφάσεις από μέρους της Ε.Ε. (και είναι πάρα πολλές) αναγκάζουν
τους αγρότες σε άδικη μη βιώσιμη συμπίεση των τιμών τους προς τα κάτω. Παρόλα αυτά
μονίμως παρατηρείται χαοτική διαφορά τιμής από το χωράφι στο ράφι. Μόνοι κερδισμένοι
αυτών τον πρακτικών οι μεσάζοντες και οι εισαγωγείς.
Ο κεντρικός σχεδιασμός της Ε.Ε. (ΚΑΠ) μόνο προβλήματα δημιουργεί στους Ευρωπαίους
αγρότες. Ανάμεσα στα πολλά προβλήματα που δημιουργεί η ΚΑΠ από το 1992 που
θεσπίστηκε είναι οι ποσοστώσεις που επιβάλλει σε διάφορες κατηγορίες κερδοφόρων
αγροτικών προϊόντων, περιορίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο την περαιτέρω αγροτική
δραστηριότητα σε επικερδής κλάδους τις παραγωγής, οι οποίοι με τη σειρά τους θα
βοηθούσαν στην οικονομική τόνωση των Ευρωπαίων αγροτών.
Η ΚΑΠ ευθύνεται και για κάποιες φαινομενικά παράλογες στην πραγματικότητα όμως καλά
προσχεδιασμένες αποφάσεις, πάντοτε σε σύμφωνη γνώμη με τις κατά τόπους κυβερνήσεις.
Όπως το να επιδοτούνται οι εκχερσώσεις καρποφόρων δέντρων, αμπελιών δίχως να
αντικαθίστανται από άλλα, να επιδοτείται το κλείσιμο εργοστασίων μεταποίησης και
συσκευασίας, όπως συνέβη με τα εργοστάσια ζαχάρεως κάτι το οποίο οδήγησε την Ελλάδα
από την αυτάρκεια σε ζάχαρη στην εξάρτηση από τις εισαγωγές, να επιδοτείται το κόψιμο
των παραδοσιακών ξύλινων καϊκιών. Να επιβάλλονται αυστηρότατοι – υποχρεωτικοί
περιβαλλοντικοί όροι σε αντίθεση με τα εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα τα περισσότερα εκ
των οποίων δεν υπόκεινται σε κανενός είδους ελέγχους και περιορισμούς, κλπ κλπ κλπ. Οι
διάφορες επιδοτήσεις που έδινε η Ε.Ε. και τώρα τις περιορίζει με απώτερο στόχο να τις
σταματήσει ήταν και αυτές από τα “τυράκια” που ενεργοποιούσαν τη φάκα εγκλωβισμού σε
μία Ε.Ε. όπου η αγροτική παραγωγή (με λίγες εξαιρέσεις) θα μειωνόταν και ως ποσοστό του
ΑΕΠ και σε απόλυτους αριθμούς και σε αριθμό αγροτών.
Η αγρότες μαζί με τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες και τους βιομήχανους
που έχουν παραγωγή στην Ελλάδα είναι οι στυλοβάτες κάθε κοινωνίας και της οικονομίας
της. Η Ε.Ε. κάνει ό,τι μπορεί για να τους εξοντώσει προς όφελος των πολυεθνικών, των
μεγάλων TRUST και των μεσαζόντων. Θέλει να μετατρέψει τους αγρότες, εργαζόμενους σε
αυτούς. Το πιο πιθανό δε είναι ότι ούτε εργαζόμενοι θα είναι καθότι θα προτιμώνται
τριτοκοσμικοί αλλοδαποί. Όπως είναι σήμερα δομημένη και θεσμοθετημένη η Ελληνική και
Ευρωπαϊκή αγρο-κτηνοτροφική παραγωγή εάν πάψει να στηρίζεται από το κάθε κράτος
τότε θα εξαλειφθεί. Δυστυχώς όμως ακόμα και αν ένα κράτος- μέλος θελήσει να κάνει
διορθωτικές κινήσεις δεσμεύεται από την “ιερή αγελάδα” που ακούει στο όνομα ΚΑΠ και
Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Σε όλα αυτά τα προβλήματα προσθέστε τη συνεχιζόμενη φυγή των Ελλήνων στο
εξωτερικό, τη χαοτική γραφειοκρατία της Ε.Ε. και του Ελληνικού κράτους, τη δημογραφική
κατακρήμνιση των Ελλήνων, την ερημοποίηση της υπαίθρου, την ροπή των Ελλήνων προς
τα “παρασιτικά” (κατά τον Ξ. Ζολώτα) επαγγέλματα και θα καταλάβετε που οδηγείται ο
αγροτικός τομέας. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι χωρίς αγρότες, κτηνοτρόφους, αλιείς,
μελισσοκόμους δεν υπάρχει διατροφική αυτάρκεια ούτε καν τροφή αλλά μόνο εξάρτηση από
τα εισαγόμενα τρόφιμα.
Σήμερα είμαστε αυτάρκεις κατά 35% νούμερο τραγικά μικρό, αν θέλουμε να διασωθούμε
ως έθνος θα πρέπει να παρθούν γενναίες αποφάσεις και “ακραία” μέτρα. Να προτάξουμε
πριν και πάνω από όλους το εθνικό μας συμφέρον το οποίο είναι άμεσα συνυφασμένο και
με την αγροτική μας παραγωγή. Όσο για τις κινητοποιήσεις των Ελλήνων αγροτών θεωρώ
ότι γίνονται για την τιμή των όπλων και για να δείξουν ότι και αυτοί κάνουνε κάτι όχι μόνο οι
Ευρωπαίοι. Η διαφορά με τους Ευρωπαίους αγρότες είναι ότι αυτοί την αγανάκτησή τους θα
την δείξουν στις ευρωεκλογές του Ιουνίου ψηφίζοντας ευρωσκεπτικιστικά εθνικιστικά
κόμματα, ενώ οι δικοί μας θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι ψηφίζοντας για μία ακόμα φορά
τους καταστροφείς τους. Για επικοινωνία στο i.paragiotaros@gmail.com
Η.Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΎΜΕΝΟΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ